Er zijn ook incasso-bureaus die werken op no cure no pay basis. Hoe zit dat?
Antwoord: No-cure no-pay lijkt te wijzen op gratis dienstverlening. Gratis dienstverlening bestaat natuurlijk niet, iemand zal de dienstverlening moeten betalen. Ons uitgangspunt is, net als bij incasso-bureaus die werken op no-cure no-pay basis, dat de debiteur de incassokosten betaalt. Indien uw vordering, na aanmaning door ons, inclusief rente en kosten voldaan wordt, dan kost onze dienstverlening u niets. De door uw debiteur betaalde incassokosten zijn dan ons honorarium. Wij zullen in alle gevallen trachten de kosten van onze dienstverlening af te wentelen op de debiteur, mocht dit in sommige gevallen niet lukken dan zult u een declaratie van ons ontvangen. Uiteraard overleggen wij van tevoren duidelijk met u over onze aanpak en tarieven in het voorkomende geval, zodat u niet met een plotselinge onverwachte kostenpost te maken zult krijgen.
Welke fasen worden er in een incasso-traject doorlopen?
Antwoord: Dat ligt aan uw wensen. Wij leveren maatwerk en dat houdt in dat wij samen met u kijken naar de beste manier om uw vordering te incasseren, zonder zakenrelaties op het spel te zetten. In beginsel zal er eerst een sommatiebrief uitgaan waarvan de toon afhankelijk zal zijn van de situatie (vriendelijk of meteen een gerechtelijke procedure aanzeggen bijvoorbeeld). Komt er geen reactie dan kan er een dwingender brief uitgaan of er kan gebeld worden met uw debiteur om de reden van non-betaling te achterhalen en/of te sommeren. Wordt er ook dan niet betaald, dan kan er in overleg met u een gerechtelijke procedure aanhangig worden gemaakt. Het kan ook zijn dat de debiteur een betalingsregeling wil overeen komen. Hierover zal dan met u overleg worden gepleegd en de debiteur zal in dat geval wel rente en kosten moeten betalen.
Welke (gerechtelijke) maatregelen kunnen worden genomen?
Antwoord:
- Er kan een procedure worden aangespannen bij de Voorzieningenrechter van de rechtbank of bij de Kantonrechter. Voorwaarde voor een kort geding procedure is dat de zaak niet (te) gecompliceerd is en het bestaan van de vordering duidelijk en aantoonbaar is. Lage vorderingen worden in principe bij de kantonrechter aangebracht.
- Er kan een bodemprocedure worden aangespannen bij de rechtbank of de kantonrechter. Dit is de aangewezen procedure indien een zaak gecompliceerd ligt, bijvoorbeeld als een debiteur de vordering betwist (op redelijke gronden) en het bestaan en de hoogte van de vordering niet klip en klaar is
- Indien de angst bestaat dat er veel schuldeisers zijn en dat u achter het net gaat vissen, kan er een faillissementsprocedure worden aangevangen of althans worden aangezegd. U heeft dan één steunvordering nodig (een andere schuldeiser die toestemming geeft om zijn vordering in een procedure naar voren te brengen als steunvordering) en wellicht zal uw debiteur u betalen om het faillissement af te wenden. Uiteraard zal getracht worden ook de faillissementskosten op uw debiteur te verhalen.
- Indien u weet dat uw debiteur goederen heeft die een bepaalde (hoge) waarde vertegenwoordigen (zoals onroerend goed, een bankrekening of een auto), dan kan er conservatoir beslag op die goederen worden gelegd zodat uw debiteur ze niet weg kan sluizen op het moment dat u een gerechtelijke procedure begint.
- Ook kan er executoriaal beslag worden gelegd op goederen van uw debiteur. U haalt dan eerst een gerechtelijke vonnis en daarmee kan dan beslag worden gelegd. Indien u niet op de hoogte bent van enig bezit van uw debiteur, dan er eventueel een zogenaamd ‘verhaalsonderzoek’ worden gedaan. Dit zal geschieden door een extern bureau en u zult wel de kosten daarvan moeten dragen. De hoogte van de vordering zal bepalen of een zodanig onderzoek interessant is.
Hoe snel kan ik een vonnis krijgen?
Antwoord: Indien uw vordering vaststaat en er geen complicerende factoren zijn, dan kan er in een kort geding procedure bij de rechtbank vonnis worden gevraagd, welk vonnis binnen vier weken verkregen kan worden.
Hoe hoog zijn de incassokosten die ik aan mijn debiteur in rekening kan brengen?
Antwoord: Incassokosten zijn buitengerechtelijke kosten. Deze kosten dienen door de debiteur te worden vergoed voor zover ze redelijk zijn. Volgens een rapport van de werkgroep van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak (Rapport Voorwerk II) wordt een bedrag aan incassokosten dat gelijk is aan twee punten van het liquidatietarief met een plafond van 15 % van de som van hoofdsom en rente redelijk geacht (voorbeeld: bij een vordering tot € 10.000,– kan maximaal een bedrag ad € 768,– aan incassokosten worden gerekend). Indien de vordering minder dan € 25.000,– bedraagt en aanhangig wordt gemaakt bij de kantonrechter, dan zal de kantonrechter een bedrag aan incassokosten toe kunnen kennen dat gelijk is aan de forfaitair vastgestelde bedragen uit de kantonrechterstaffel, welke te vinden is via de volgende link:http://www.rechtspraak.nl/Procedures/Landelijke-regelingen/Sector-kantonrecht/Pages/Staffel-incasso-kosten-en-salarissen-in-rolzaken-sector-kanton.aspx
De incassokosten zullen ten goede komen aan de incasso-advocaat indien de vordering met incassokosten en rente na een enkele (eventueel herhaalde) sommatie door de debiteur is voldaan. Indien een gerechtelijk vonnis wordt verkregen waarin ook incassokosten zijn toegewezen, zullen deze aan u ten goede komen en ontvangt u van ons een declaratie voor de door ons aan uw zaak besteedde tijd. In het geval van een gerechtelijke procedure hanteren wij een uurtarief.
Hoe werken algemene voorwaarden?
Antwoord: Indien u nog geen algemene voorwaarden heeft, kunnen wij u hierover adviseren en/of algemene voorwaarden voor u opstellen. Het voordeel van het hanteren van algemene voorwaarden is, dat deze onderdeel uitmaken van de overeenkomst met uw debiteur en dat uw debiteur daaraan gebonden is. U dient de algemene voorwaarden wel, indien mogelijk, aan uw debiteur ter hand te hebben gesteld bij het aangaan van de overeenkomst. De beste optie is om de algemene voorwaarden op de achterzijde van uw briefpapier te vermelden en op de voorkant van uw briefpapier ernaar te verwijzen.